28.9.09

Un niedo de palomo en casa mía.

O piso mío tiene una terrazeta an que combiben en pazifico caos a labadora, a caldera de l'augua calién, as bombonas de butano, l'aparato d'aire condizionau y, antimás, un puyal de trastes (bel pote de pintura ixeca, un pozal biello, una gayola de cuan teneba paixaricos...) que asperan cada día que s'esbielle l'amnistía que los salba d'ir ta la basura y que mientres asperan a sentenzia final (si ye que nunca i plega) descansan en un repalmar, a más gran parti de o cual ye practicamén inaczesible ta yo si no m'aduyo con un palo d'escoba.

Ista tardi, cuan tornaba ta casa, un bezino m'ha dito: "Tiens una parella de palomos que t'están fendo niedo en una caixeta que tiens debaixo de l'aparato de l'aire condizionau, mira-te, porque ya be d'estar meyo acabau". Dimpués ha adibiu, con una inasperada miqueta de sensibilidá ecolochica: "Si beyes que ya han poniu, dixa-los estar... pobrez". Y sí, he puyau ta casa y decamín he descubierto una zesteta berde an que teneba -olbidadas de tot- bellas pocas pinzas de tender a ropa. Y astí yera o niedo y, bien se bale, sin güego denguno... Asinas que, por más que m'ha feito duelo, he retirau a zesteta con o niedo. No dixo de preguntar-me qué sentirá o palomo cuan descubra que ya no i ye o que tanto treballo l'ha debiu costar fer.

O mío bezino m'ha dau atra lizión d'ornitolochía, y m'ha dito que ye o palomo masto o que mira una localizazión plazible ta criar, y que cuan le pareix que l'ha trobada, a fembra pone dos unicos güegos. Qué le pasará a o pobre palomo? ¿Lo refusará agora la fembra? ¿Abrá de meter-se a fer-ne atro nuebo ascape? Pobrichón, ya m'ha feito duelo, ya... pero ye que faltan pocos días ta que acabe setiembre y prous días ta que encheguen a calefazión zentral, y malas que biengan os primers fríos, abré d'enchegar bel rato a bomba de calor, y no ye cuestión de saber que chusto debaixo de a salida de l'aire de a bomba i hai un par de pollez de palomo aterrorizaus por o rudio de l'aparatuzio aquel... porque m'estimaría más chelar-me que no cargar con ixe no tan lichero peso.

2 comentarios:

Chabier Lozano dijo...

Ya feba uns días que me pasabe per aquí e veigo que prencipeyas el curso con langaria d'escribir. me'n foi contento. Per cierto, encara esperamos la tuya visita de septiembre ;-). salut, a veyer cuán charramos.

Alberto dijo...

Ola, muit buenas! Plego de descubrir o tuyo blog! A fablogsfera ye más gran que no lo creyeba.
¡Un saludo!

Cuentachén